چه خوش است اگر ببینم عرفات و کربلا را        شب بین الحرمین شب مشعر و منا را

چه نکو تر است ببینم رخ یار را در آنجا              که تمام به روی او دید جلوات کبریا را

چه خوش است اگر بپوشم به بدن لباس احرام   به حرم روم بخوانم به زبان دل خدا را

به خدای کعبه سوگند همه حج من حسین است   به دوصد منا نبخشم عرفات کربلا را

عرفات باشد آنجا که خدای حق تعالی        به حسین خود ببخشد همه جرم ما سوا را

عرفات باشد آنجاکه حسین شُست با خون                  به جلال کبریایی رخ کبریا نما را

عرفات کوی مهدی، عرفات روی مهدی            چه شود به یک تماشا بدهند مراد ما را

گل فاطمه کجایی تو تمام حج مایی                  چه شود دمی نمایی تو جمال دلربا را

تو مقام را مقامی تو به چهار رکن رکنی        تو حرم کنی حرم را تو صفا دهی صفا را