مرا درد و مرا درمان حسین(ع) اســت

مـرا اول مـــــــرا پایان حسین(ع) است

دل هر کـس به ایمانی سرشتـــــه

مرا هم دین و هم ایمان حسین(ع) است

همه عالم به اذن حق تعالــــــــــی

چو عبدی سر به فرمان حسین(ع) است

بهشت و جنت و فردوس اعــــــلاء

همه معلــــــــــول پیمان حسین(ع) است

برای هر دلی جانان و جانـــــــــــی

مرا هم جان و هم جانان حسین(ع) است

عقول جن و انس و هم ملائــــــک

به حقِ حق که حیران حسین(ع) است

چو خواهم روضه ی رضوان به فردا

که من را روضه ی رضوان حسین(ع) است

چرا عالم ز جانش نـــــــــــاله دارد

مگر  او هم پریشان حسین(ع) است

اگر خواهی ز حال عبد مســــــکین

خوشا حالش که مهمان حسین(ع) است