چشم ، نشستنگاه را چون رشته سر بند است چون خواب در چشم آید بند بسته بگشاید . [ و این از استعاره‏هاى شگفت است . گویى نشستنگاه را به آوند و چشم را به سر بند همانند فرموده و چون سربند بگشاید آنچه در آوند است برون آید ، و این سخن در گفته مشهورتر و ظاهرتر از سخنان پیامبر ( ص ) است و گروهى آن را از امیر مؤمنان علیه السّلام دانسته‏اند و از جمله گفته مبرد است در کتاب مقتضب در باب لفظ به حروف و ما در کتاب خود که مجازات آثار نبوى نام دارد از این استعاره سخن گفته‏ایم . ] [نهج البلاغه]
 
یادداشت ثابت - دوشنبه 91 مهر 25 , ساعت 10:11 صبح

 هوای سینه ام تنگ است، برگرد     نفس بی رنگ بی رنگ است، برگرد   

زمین روی مدارش نیست، انگار...        دو تا پای زمان لنگ است، برگرد 

میان خوب و بد تشخیص سخت است     جهان لبریز نیرنگ است، برگرد  

تو دریایی ترینی و پس از تو                 دل دریا بد آهنــــگ است، برگرد 

در این بازار داغ سیب ممنوع                  تمام زندگی ننگ است، برگرد 

در این ایام دلگیر و موازی              جهان بی تو چه دلتنگ است، برگرد  

دقیــــقاً مثل عصر جاهلیت            خدا هم تکّه ای سنگ است، برگرد