این اشک نیست، آب زلال و مطهر است  این چشم نیست، چشمه ای از حوض کوثر است

ظرف نزول رحــــمت پروردگار شــــــــد   چشمی که پای مجلس این روضه ها تر است

چشمی که بیشتر به خود گریه دیده است   فردا کنار فـــــــــاطمه(س) با آبرو تر است

ما خشک می شویم ولی بار می دهیم       دنیای گریه، مزرعه ی سبز محشر است

این خیمه ی حسینیه های محرّمی           چادر نماز خاکی زهرای اطهر است

فرموده است حضرت صادق «هر آنکسی   گریان جدّ ما شده با من برادر است»

در حجّ و در عبادت و در سجده های شب   گریه کنِ حسین، شریک پیمبر است

ما را از این تلاطم دنیا هراس نیست       تا کشتی نجات حسینی شناور است

بر من لباس نوکری ام را کفن کنید            نوکر بهشت هم برود باز نوکر است

آن سجده های خونی گودال اگر نبود   این قوم هیچ وقت نمی شد خدا پرست

علی اکبر لطیفیان